μ'ακούς;

πόσες φορές και αν άλλαξα τις σκέψεις μου
κάπως όπως:


παπ.κινείς τον πύργο σου ένα τετράγωνο δίπλα στον βασιλιά μου. ρουά ματ. σε κοιτώ αμίλητη. νευρικός σηκώνεσαι και δίνεις μία στην σκακιέρα. κλωτσάς το τραπέζι που ακουμπώ τους αγκώνες μου. με κοιτάς με λύσσα. φοράς το μπουφάν σου και φεύγεις. σε κοιτώ να φεύγεις. επιστρέφεις βρεγμένος, στέκεσαι απέναντι μου. σε κοιτώ αινιγματικά.με αρπάζεις από τα μπράτσα.  τόσο κοντά σου διαλύονται γύρω μου όλα.
-γιατί σε κέρδισα; ε; γιατί; εγώ ποτέ μου δεν είχα περισσότερο μυαλό. γελάω.

ή

-μου δίνεις το τασάκι από το τραπεζι σου;
-το χρειάζομαι, συγγνώμη.
-γιατί;
-έχω αυτά. davidoff κόκκινα. για σένα τα πήρα.
-αλήθεια;
-όχι για να τα καπνίσεις. για να τα καπνίσω εγώ. εγώ ενώ θα σκέφτομαι εσένα.
-όχι,όχι άστα κάτω και μην κλαις. σε παρακαλώ. ποτέ δεν ήθελα να σε κάνω να κλάψεις.

ή

-πες το μου.φώναξε το αν με νοιάστηκες ποτέ έστω για λίγο. πες το γαμώτο. τρεις λέξεις ειναι. σε εκλιπαρώ. σώσε με. πες το
-δεν θέλω να λέω ψέματα, δεν γίνεται.
-πες το "δεν σε θέλω" έτσι απλά. βοήθησε με
-μα.....
σε χαστούκισα δυνατά γι αυτά τα δύο χρόνια που έχω χάσει τον εαυτό μου, που με καταστρέφω για να σε βρω, που ζω σαν φάντασμα σε κάθε σου βήμα.
με χαστούκισες εξίσου δυνατά μα ο πόνος αυτός δεν ήταν τίποτα για μένα.
με είχες συνηθίσει. άρχισα να κλαίω ασυνείδητα. με κοίταξες, έτρεμα. τότε με φίλησες.
δεν το είχα σκεφτεί έτσι το φιλί σου.

ή

"καλημέρα. συγγνώμη για χθες. ήθελα μόνο να σου πω
σ'αγαπάω αλλά δεν με άφησες."

ή

Μα πάντα κόμπιαζα όταν θυμόμουν.

-Αναστασία; Είσαι εκεί;
-Ναι. Έχεις κάτι άλλο να μου πεις;
-Στάσου μην κλείνεις έτσι.
-Είναι σαν να λες πως θα μείνεις κάπου και κάθε βράδυ να μαζεύεις βαλίτσες.
-Δεν καταλαβαίνω..
-Αντίο.
-Μ'ακούς; Αναστασία; Αμάν ρε Αναστασία..

και όμως σε άκουγα και ας νόμιζες πως δεν ακούω.
ήμουν η σκέψη που πάντα άφηνες πίσω
ή η φράση που πάντα ξέχναγες να προσθέσεις,
μία γυναίκα που θα ψάχνεις πάντα σε άλλα σώματα.