Θυμάμαι σου άπλωσα το χέρι μου ένα βράδυ γαλήνης, μα γύρισες αλλού.
Δεν έφταιξε το ότι η καρδιά σου είναι ελεύθερη. Την καρδιά σου την πούλησες.
Σ ένα σωρό από ακόρεστο αλκοόλ, σβούρες από καπνό και μπόλικες δόσεις. Την πούλησες σ έναν αγώνα δρόμου, σε μία άνετη ζωή με "καναπέ, τσόντες και καφέ", όπως σιγοτραγουδά ο Στόκας και δεν έδειξες να λυπάσαι.Την πούλησες σε γυναίκες που δεν μπορούσαν να σου ψιθυρίσουν τι θα πει αγάπη, σε μία αλλεπάλληλη και άφθονη ηδονή που σε παραλύει μέχρι τα μέσα σου.
Με λυγμούς που με διαλύουν, σου γράφω ότι ήθελα να κλείσω στην μικρή μου χούφτα (ονειρευτής*) τον κόσμο και να στον χαρίσω, γιατί σε ονειρευόμουν παιδί και σε έχασα μέσα στις σκιές, γιατί εκεί ταιριάζει να φωλιάσεις, ακόμη και αν ποτέ δεν πίστεψα ότι μαράθηκες αρκετά.
Γιατί όταν ήθελα ένα αντίο, κούναγες ένα μαντήλι με αυτάρεσκο χαμόγελο πως δεν θα έχεις πια δεσμά.
Γιατί όταν σε ονειρευόμουν, πάντα ερχόσουν εφιάλτης της μέρας μου και την διέλυες σαν κάστρο στην άμμο που το κατατρώει η θάλασσα.
Γιατί όταν είχα την ανάγκη σου, πάντα δείλιαζες, πάντα έφευγες σαν κλέφτης, σαν εραστής της μιας νύχτας που τρέμει να αντικρίσει το φιλί της αγάπης.
Γιατί όταν σου ψέλλιζα σ αγαπώ, εσύ έτρεχες στα λεξικά και (γιατί) όταν έκλαιγα για χάρη σου, μου αφιέρωνες μία σειρά μαρσαρίσματα που βούιζαν στα αυτιά μου σαν ουρλιαχτά (μου) καθώς με σκότωνες.
Γιατί όταν αγαπούσα την λήθη σου και ψηνόμουν στον πυρετό, αρνιόσουν ότι ξέρεις την αλήθεια.
Γιατί έστριβες το κεφάλι σου, όταν σου αγόραζα φεγγάρια στο όνομα του έρωτα μου.
Γιατί κάθε βράδυ που ψαλίδιζα τα αστέρια για να στα πλέξω φυλαχτό, εσύ άρπαζες ένα μπουκάλι βότκα και χανόσουν στην σκέψη μου.
Γιατί σου στοίχιζε να αρνηθείς ότι δεν ξέρεις από έρωτα και (γιατί) σου στοίχιζε να δεχτείς τον δικό μου.
Γιατί κάθε σου κίνηση πάντα φρόντιζες να σκεπάζεται από μία μάσκα, μία απόκρυψη, μία καλυμμένη ταυτότητα, ένα κομμένο χαμόγελο, ένα κλεμμένο φεγγάρι, μία χούφτα μισόλογα που μάσαγες και "δύο μέρη σιωπή".
Γιατί κάθε πληγή μου φάνταζε παράδεισος να ξεχνάς τις λύπες σου.
Γιατί "και εσύ με σπρώχνεις στον γκρεμό".
Γιατί δεν αξίζεις ούτε τον ξεπεσμό μου. Δειλέ..
Δεν έφταιξε το ότι η καρδιά σου είναι ελεύθερη. Την καρδιά σου την πούλησες.
Σ ένα σωρό από ακόρεστο αλκοόλ, σβούρες από καπνό και μπόλικες δόσεις. Την πούλησες σ έναν αγώνα δρόμου, σε μία άνετη ζωή με "καναπέ, τσόντες και καφέ", όπως σιγοτραγουδά ο Στόκας και δεν έδειξες να λυπάσαι.Την πούλησες σε γυναίκες που δεν μπορούσαν να σου ψιθυρίσουν τι θα πει αγάπη, σε μία αλλεπάλληλη και άφθονη ηδονή που σε παραλύει μέχρι τα μέσα σου.
Με λυγμούς που με διαλύουν, σου γράφω ότι ήθελα να κλείσω στην μικρή μου χούφτα (ονειρευτής*) τον κόσμο και να στον χαρίσω, γιατί σε ονειρευόμουν παιδί και σε έχασα μέσα στις σκιές, γιατί εκεί ταιριάζει να φωλιάσεις, ακόμη και αν ποτέ δεν πίστεψα ότι μαράθηκες αρκετά.
Γιατί όταν ήθελα ένα αντίο, κούναγες ένα μαντήλι με αυτάρεσκο χαμόγελο πως δεν θα έχεις πια δεσμά.
Γιατί όταν σε ονειρευόμουν, πάντα ερχόσουν εφιάλτης της μέρας μου και την διέλυες σαν κάστρο στην άμμο που το κατατρώει η θάλασσα.
Γιατί όταν είχα την ανάγκη σου, πάντα δείλιαζες, πάντα έφευγες σαν κλέφτης, σαν εραστής της μιας νύχτας που τρέμει να αντικρίσει το φιλί της αγάπης.
Γιατί όταν σου ψέλλιζα σ αγαπώ, εσύ έτρεχες στα λεξικά και (γιατί) όταν έκλαιγα για χάρη σου, μου αφιέρωνες μία σειρά μαρσαρίσματα που βούιζαν στα αυτιά μου σαν ουρλιαχτά (μου) καθώς με σκότωνες.
Γιατί όταν αγαπούσα την λήθη σου και ψηνόμουν στον πυρετό, αρνιόσουν ότι ξέρεις την αλήθεια.
Γιατί έστριβες το κεφάλι σου, όταν σου αγόραζα φεγγάρια στο όνομα του έρωτα μου.
Γιατί κάθε βράδυ που ψαλίδιζα τα αστέρια για να στα πλέξω φυλαχτό, εσύ άρπαζες ένα μπουκάλι βότκα και χανόσουν στην σκέψη μου.
Γιατί σου στοίχιζε να αρνηθείς ότι δεν ξέρεις από έρωτα και (γιατί) σου στοίχιζε να δεχτείς τον δικό μου.
Γιατί κάθε σου κίνηση πάντα φρόντιζες να σκεπάζεται από μία μάσκα, μία απόκρυψη, μία καλυμμένη ταυτότητα, ένα κομμένο χαμόγελο, ένα κλεμμένο φεγγάρι, μία χούφτα μισόλογα που μάσαγες και "δύο μέρη σιωπή".
Γιατί κάθε πληγή μου φάνταζε παράδεισος να ξεχνάς τις λύπες σου.
Γιατί "και εσύ με σπρώχνεις στον γκρεμό".
Γιατί δεν αξίζεις ούτε τον ξεπεσμό μου. Δειλέ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου