κομματια

-Φοβάμαι, πόσο πολύ φοβάμαι, πόσο φοβάμαι..
-Έχει φεγγάρι.
-Μα σου λέω πως φοβάμαι!
-Έχει φεγγάρι και γράφεις ερωτικά γράμματα  στην νύχτα, γίνεσαι ερωμένη της, σε χανώ μέσα της.
-ΦΟΒΑΜΑΙ. Συγκεντρώσου. Τώρα πρέπει να μου πεις ότι δεν πρέπει να φοβάμαι!
-(γελά δυνατά) Πρέπει;
-Πρέπει βέβαια.
-Έλεγαν πως ήξερες καλή ορθογραφία, πως έγραφες καλές εκθέσεις, λόγια αυτό μόνο ξέρω να σου πω.
-Μα τι ασυνάρτητα είναι αυτά που αραδιάζεις; Φοβάμαι σου λέω.
-Δυστυχώς δεν το βλέπω, δυστυχώς δεν βλέπω εσένα. Πέτα την μάσκα σου.
-Ποια μάσκα;
-Πέτα την και χαμογέλα στον ήλιο.
-Μα είναι νύχτα!
-λεπτομέρειες. Εσύ δεν θέλεις να δεις. Εσύ χαράμισες την ζωή σου για κάμποσους κόκκους από ψέμα.
-μα εγώ την αγαπώ την αλήθεια!
-Και άλλο ψεμα.
-αλήθεια!
-Μην προσπαθείς άλλο. Αν ξέρεις πού πρέπει να ψάξεις, τότε τρέξε. Αν και τότε δεν μπορείς να δεις, πέτα. Αν σου έκοψαν τα φτερά, ζήσε. Και αν σου κλέβουν την ζωή, γίνε παράνομη. Σ αγαπώ, μα δεν χωράς στον πλανήτη μου. Μοιάζω με μικρό πρίγκηπα, σου θυμίζω παιδί;
-Χι, Ψι, Κάπα, σύνελθε. Με αγαπάς και σε αγαπώ. Θα ήθελες να είσαι παιδί, αλλά δεν μπορείς.
-Τί σημαίνει παιδί;
-αφού δεν μπορείς να είσαι!
-μπορείς. ανύπαρκτο ρήμα.
-Δεν γίνεται.
-Πρέπει, γίνεται, μπορώ.
-Χι, Ψι, Κάπα δεν σε καταλαβαίνω.
-Δεν χωράς πουθενά, φως μου. Σε κρύβω κατω από την μπέρτα μου, είμαι ένας μπάτμαν για σένα, ένας ήρωας από κόμικ που στοιχειώνει το στοιχείο σου.
-Παραλογίζεσαι!
-Λογική. Ποιος λέει τι ισχύει και τι όχι; Κανείς.
-Η λογική έχει κανόνες που έχουν περίτρανα αποδειχτεί.
-Φιλοσοφία. Άλλη τρέλα της λογικής. Άφησέ με (σηκώνεται πάνω), εγώ έχω τον τρόπο να περπατήσω στον ουρανό, να πλαγιάσω δίπλα σε ένα αστέρι, εσύ τι έχεις;
-εγώ έχω εσένα.
-όχι πια. Αν έβγαζες εσένα, θα έβλεπες πως με έχεις χάσει. Ξύπνα.
-Στάσου. Μην φεύγεις. Που θα πας;
-Είδες που αυτό στα αλήθεια φοβάσαι; Να βρεις εσένα. Με ικετεύεις να μείνω και με ρωτάς πού πάω. Πού είναι η μαγκιά σου;
-Με πληγώνει αυτή η συζητηση.
-Σε πληγώνει το κάτι που φωλιάζεις μέσα σου.
-Μην φεύγεις, σε χρειάζομαι.
-Ανοησίες. Κανενας δεν πέθανε από αγάπη. (παρά μόνο για την αγάπη). (αποχωρεί με αργά αργά βήματα, ενώ εκείνη που είχε δίπλα του ξεψυχά για ένα κομμάτι από αλήθεια, δεν κοιτάζει πίσω, αυτός είναι το ταξίδι.)