Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ό,τι προκειμένου να κρατήσουν το μέγεθός τους δέχονται να καταστρέψουν ό,τι βρουν στον δρόμο τους. Και συνήθως και πάντα πετυχαίνουν.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι δεν τους κηδεύεις ποτέ. Παρά μόνο εκείνοι είναι πρόθυμοι να το κάνουν για σένα.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι έχουν πρόσωπο, ένα πρόσωπο που δεν συγκινείται από την αλήθεια και που σαγηνεύεται από τον φόβο, ένα πρόσωπο παιδικό.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι συνοδεύονται από φωνές, από μισοτελειωμένες κουβέντες στην θέση των "αντίο", μασημένα λόγια, ασύντακτα.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι νιώθεις συνέχεια παραδομένος στην επήρεια τους,μπερδεύεσαι και προσπαθείς να τους ξανανιώσεις. Ένας κύκλος από ξοδεμένα αισθήματα.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι μοιάζουν ξένοι. Σαν να μην είναι δικοί σου και ας είναι. Δεν θέλουν να τους θυμάσαι, να τους ζητάς ή να τους χρειάζεσαι.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι είναι καταδικασμένοι να μην πραγματοποιηθούν αλλιώς λένε δεν θα λέγονταν "μεγάλοι". Μια και καλή.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ό,τι επειδή δεν τα έχουν γνωρίσει, αποφεύγουν τα όρια. Μπορούν να σε βρουν σε όποιο χωροχρόνο και αν καταφύγεις, με όποιο άλλο πρόσωπο και αν ξεγελαστείς. Και όταν σε βρουν, σε κάνουν να μετανιώσεις που τους άφησες.
Το άσχημο με τους μεγάλους έρωτες είναι ότι τους είσαι χρήσιμος μόνο χαμένος. Σε θέλουν σπασμένο, κενό, σπόρπιο.
Πρέπει να θυμίζεις σκοτάδι, να έχεις αγγίξει πάτο και να 'χεις ξεμείνει από τσιγάρα. Πρέπει να 'χει ξεραθεί το στόμα σου, να σου έχει τελειώσει η αξιοπρέπεια,να 'χεις ψάξει για ένα Θεό και να τα έχεις σβήσει όλα για ένα όνομα. Πρέπει να νομίζεις ότι ο μεγάλος έρωτας σε έβγαλε από τον εφιάλτη σου, να αισθάνεσαι ότι του χρωστάς, ότι σ'έκανε το πρόσωπο που είσαι τώρα. Κυρίως όμως πρέπει να δώσεις το δικαίωμα σε κάποιον μ'ένα του χαμόγελο να σε σκοτώνει. Ξανά και ξανά. Και ξανά. Πρέπει να πιστεύεις ότι με μία αγκαλιά θα σωπάσει τις φωνές όλων των φόβων σου,να θέλεις τα μάτια του μέσα σου, την ψυχή του μέσα σου, να καταριέσαι τα βράδια γιατί τότε αποζητάς τις βόλτες του και τότε δίνεις τις λέξεις σου τζάμπα. Πρέπει να μην αντέχεις τις νύχτες, να νιώθεις πως τον αντέχεις,δεν τον αντέχεις μερικά βράδια ακόμη. Πρέπει να ξέρεις πως "δεν γίνεται" και όμως να περνάς όλα σου τα χρόνια ελπίζοντας ότι θα γίνει. Και να μην γίνεται. Πρέπει όλες οι ματιές του να γίνονται σελίδες σου και όλες οι υποσχέσεις του φυλαχτά σου. Και τώρα...τώρα είσαι έτοιμος να κατασπαραχτείς από τον μεγάλο έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου