Mεγάλες οι ευθύνες να σε σκηνοθετώ





«Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο

Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα

Νά φωνάζω από σένα καί νά με χτυπά η φωνή μου

Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι.
»




Αφού το είδα πως δεν με αγάπησες. 
Πως δεν με αγάπησες, το ξέρω. 
γιατί δεν ήμασταν μαζί, εγώ ήμουν μαζί σου
εσύ ποτέ δεν είπες. 
όλα αυτά βέβαια
αν ακόμη (μ') ακούς 
γιατί μεγαλοπιάστηκες 
και πια δεν σε νοιάζω.
και ούτε που σε νοιάζει να δείξεις 
το αντίθετο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου