(Ο άλλος μου εαυτός)

Εκείνος. Που δεν είχε όνομα, γιατί δεν τα κατάφερα. Που σήκωνε το βλέμμα του τόσο όμορφα. Που δεν ήξερες τίποτα για να πεις. Ούτε καλό, ούτε κακό. Που ερωτεύτηκα τα μάτια του. Με το κόκκινο αυτοκίνητο, με την κόκκινη μηχανή, με τα μαύρα μάτια, με την αθώα καρδιά.

(ξύπνα.)

Όταν ήταν ή δεν ήταν αργά, το είχα πιστέψει. Έβλεπα την δική του πίστη μόνο στα μάτια. Θλιμμένα μου μάτια. Δεν είχαμε πολλά λόγια, δεν έπρεπε να έχουμε πολλά λόγια.

(τα λόγια τα χάριζε αλλού)

Η σιωπή μπορεί να είναι έρωτας. Τι δεν μπορεί; Με έκανε να πιστέψω ότι μπορεί. Και έτσι βάφτιζα κάθε σιωπή του σαν έρωτα και όχι σαν ρημαδιό.

(αλλά στην πραγματικότητα, αυτό ήμασταν. ρημαδιό)

Στην αρχή όλα μου αρκούσαν, ακόμα και ο χρόνος. Όλα.

(Μετά όμως ζητούσα κι άλλα, κι άλλα)

Μόλις πέρασε λίγος καιρός, άρχισα να ζητάω την αγκαλιά του, λογικό ή παράλογο, μα δεν ήταν εκεί

(Δεν πιστεύω πόσο ανόητα τυφλή ήμουν τότε.)

Μόνο τα μεγάλα, μαύρα μάτια του ήταν πάντα εκεί, η παρουσία του, οι φωνές του, τα γέλια του, αυτός

(αλλά εγώ δεν χωρούσα, δεν μου άφηνε περιθώρια για να χωρέσω)

Μετρούσα τα λεπτά, έμαθα να ψάχνω τις στιγμές, τις έβρισκα, τις κατένεμα, δεν ήμουν καλά.

(Νομίζω φοβόταν. έτσι κατάλαβα τώρα που πέρασε καιρός. Ναι φοβόταν. Με φοβόταν. )

Μου μιλούσαν και άλλοι γι αυτό.

(Έπρεπε να το είχα καταλάβει τότε. Είχε μπλέξει και άλλους. Άρα δεν έφτανε. Ούτε εκείνος, ούτε εγώ.)

Μου μιλούσαν για αναποφασιστικότητα, για δειλία, για έλλειψη σιγουριάς.

(Γελούσα. Μιλάμε για έρωτα, όχι για επιχειρήσεις. Έπρεπε να το είχα καταλάβει τότε.

You sold me out to save yourself)

Συζητούσε λέει καιρό για μένα.

(Αυτό τα λέει όλα. Η πράξη είχε πάρει αναβολή.)

Μου έλεγαν μάλιστα να περιμένω. Ότι θα γίνει έτοιμος, ότι είναι έτοιμος .

(Δεν ήρθε ποτέ, δεν μου μίλησε ποτέ, όσο και να περίμενα. Και περίμενα πολύ. Άσχετα με το αν τα μάτια του με ήθελαν, το υπόλοιπο κορμί δεν μπορούσε. .)

Το να του μιλήσω εγώ, φάνηκε ό, τι πρέπει.

(Έτσι νόμιζα. Ή έτσι ήθελα να νομίζω.)

Μία, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οχτώ […]

(Οι φορές που δεν ήρθε, όσο και αν προσπαθούσα, δεν υπήρχε καμία κουβέντα, καμία πράξη, καμία ηδονή που να τον έφερνε εδώ. Ό ,τι και αν έκανα. Τότε το έλεγα φόβο. )

Και ύστερα υπήρχε και το άλλο. Ένα διάστημα που ήμασταν κοντά, τυχαία ή όχι και εκεί τα ‘χανε

(Και ας έλεγε ότι είναι έμπειρος με τις γυναίκες, εγώ ποτέ δεν το είδα αυτό, μ’ εμένα ποτέ δεν ήταν)

Περίμενα.

(Και δεν έγινε τίποτα.)

Ήθελα.

(Και εκείνος δεν ήξερε αν μπορούσε αν έπρεπε να ήθελε)

Τελικά,

(άρχισα να καταλαβαίνω)

Ίσως πάλι και όχι.

(απλά έμενα εκεί, χωρίς λόγο.)

Τις φορές που μου μιλούσε, δεν ήταν εκεί γι’ αυτόν.

(Ποτέ δεν διεκδικούσε, αυτό ήταν. ΠΟΤΕ)

Το αν θες είναι δική σου απόφαση, δική σου επιλογή.

(Δεν θέλησα να θέλει επειδή ήθελα εγώ, θέλησα να θέλει να είναι μαζί μου. Και από όσο φάνηκε, δεν θέλησε αρκετά.)

Ύστερα είχαμε και τις φωνές των τρίτων που δεν μπορούσα παρά να ακούω

(Επειδή τους άφησα, με έπνιξαν)

Μέχρι την μέρα που μου το είπε.

(Αυτό που τόσο άκουγα, αλλά τόσο και αρνιόμουν)

Είχε αγαπήσει κάτι περισσότερο από μένα.

(Θα προτιμούσα γυναίκα)

Ήταν…

ήταν εκείνα, εκείνα που από αυτή την μέρα έβλεπα όσα εθελοτυφλούσα πιο πριν. γι αυτά αδυνάτιζε, γι αυτα δεν είχε όρεξη, γι αυτα δεν μπορούσε να με αγαπήσει, γιατί ήταν άρρωστος. ψυχολογικά, σωματικά.

(ναρκωτικά)

Δεν ήθελε να σωθεί, δεν τον άφησα.

(Απλά με τον καιρό, κατάλαβα ότι αυτό ήθελε, αυτή ήθελε να είναι η ζωή του, εκεί ήθελε να μείνει)

Πληγώθηκα.

(Πολύ)

Δεν άλλαξε τίποτα.

(Ούτε καν τώρα)

Μετά τον είδα να αγοράζει αυτό που δεν μπορούσε να διεκδικήσει.

(αγάπη)

Να αλλάζει παρέες.

Να πίνει

(πολύ)

Να καπνίζει

(περισσότερο)

Να παρατά σιγά σιγά μια ζωή, την δική του για να γίνεται φάντασμα.

Και ήμουν εκεί, ειλικρινά και του μιλούσα

(μα δεν ήθελε να ακούει)

Και τον παρακαλούσα

(μα έβρισκε δικαιολογίες)

Και έκλαιγα

(μα έκανε πως δεν βλέπει)

Και τον ήθελα

(όπως ποτέ άλλοτε)

Και τα έβαζα με τον εαυτό μου

(αλλά δεν μπορούσε να το καταλάβει, γιατί ποτέ δεν είχε έρθει αντιμέτωπος με τον δικό του, κατά πρόσωπο, όπως εγώ, τώρα)

Μα δεν μπορούσα να τον βλέπω να πεθαίνει, να αυτοκτονεί. Δεν άντεχα, δεν γινόταν. Ήταν αυτός που αγαπούσα.

Και που θα έχανα, θα έδινα, θα γινόμουν τα πάντα γι αυτόν.

(ας πούμε τα πάντα)

Μια μέρα τον είδα στο δρόμο. Τρόμαξα να τον καταλάβω. Γύρισε την πλάτη του αλλού

(μπάσταρδε)

Μια μέρα τον είδα μαζί με άλλες δύο γυναίκες. Έψαξα δικαιολογίες, δεν έβρισκα

(Μετά προσπάθησα να κατηγορήσω εμένα, αλλά ήταν γελοίο. Με τι κατηγορία;)

Μια μέρα τον είδα στον δρόμο. Με κοίταξε. Βαθιά. Μέσα μου.

(Ήταν σαν να με παρηγορούσε για όλο αυτό τον πόνο, σαν να διόρθωνε τα πάντα.)

Χθες ήταν με άλλη. Τον συνάντησα τυχαία. Έφυγε.

Όπως θυμάμαι, όπως τον θυμάμαι πάντα, να φεύγει.

Πάντα από εκεί, από όπου «οι δειλοί δεν έχουν θέση»